Frans Timmermans en Nasser Bourita, bron: Twitter
Beleidsmakers investeerden al miljarden in de klimaattransitie. Dat in 2020 slechts een vijfde van de energie in de EU duurzaam was, is dan ook ontnuchterend. Zeker wanneer men kijkt naar het ambitieuze Europese doel om tegen 2050 volledig klimaatneutraal te zijn. Het besef dringt daarom steeds meer door dat hulp van niet-EU-landen nodig is als we onze klimaatdoelstellingen willen behalen.
Door het groen partnerschap met Marokko te ondertekenen, beleeft Frans Timmermans een historische dag voor ‘zijn’ Green Deal. De Eurocommissaris hoopt dat het de eerste van vele gelijkaardige partnerschappen met niet-EU-landen zal worden. Timmermans was dan ook lyrisch na afloop: “Ik kan echt niet genoeg benadrukken hoe belangrijk deze stap is. Dat komt niet enkel door de inhoud van het partnerschap, maar ook door het politieke signaal dat we hiermee geven.”
Eigenbelang
Kort samengevat wil het partnerschap zorgen voor betere samenwerking op drie vlakken: de groene economie, milieuproblemen en energie. Vooral met dat laatste is de Europese Commissie nu erg blij. Door het goede weer en de vele open vlaktes zou Marokko meer zon- en windenergie kunnen opwekken dan het land zelf nodig heeft. “Jullie duurzame energie maakt het ook mogelijk om groene waterstof en ammoniak te maken. Op dat vlak moeten we de verbinding naar Europa maken”, verklaart Timmermans bijna likkebaardend. Om de handel in deze energiedragers mogelijk te maken, wil de EU dan ook fors investeren in de nodige Marokkaanse infrastructuur.
Dat eigenbelang stopt Timmermans overigens niet onder stoelen of banken: “De EU heeft al zo’n 700 miljoen euro geïnvesteerd in Marokko’s groene transitie. Dat doen we om jullie te helpen, maar ook voor onszelf. Want laten we duidelijk zijn: deze samenwerking is in het belang van beide partijen. Dat moeten we niet verstoppen.”
De Marokkaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Bourita denkt daar duidelijk hetzelfde over. De man kijkt glunderend toe terwijl Timmermans zijn speech poëtisch afsluit: “Als Afrika lijdt, dan lijdt Europa. Als Afrika vooruitgaat, dan doen wij dat ook. Dat is de realiteit en daarom moeten wij samenwerken.”
