1.) Brussel achter de schermen: De Nederlandse ambassade in België
“Wij zijn zoals Ariadne’s draad in het labyrint van de Minotaurus. Wij leiden Nederland door het Belgische bestuurlijke doolhof.” Het zijn de woorden van een classica, werkzaam bij de Nederlandse ambassade in Brussel: eerste ambassadesecretaris Politieke Zaken en Pers, Karlijn van Bree (foto). Aan de voet van de Kortenberglaan, op wandelafstand van het bestuurlijk hart van Europa, vinden we haar Nederlandse thuishonk. De voormalig Koningin der Nederlanden hangt ingelijst in de hal terwijl Koning Willem-Alexander, net voorbij de koffiehoek, uitkijkt over een lange werktafel. Wat de Nederlandse Ambassade doet in Brussel valt hier terug te lezen, in dit best-gelezen zomerstuk, door Tom Bouwmans.
2.) Column Europa’s rafelrand: Brussel mist opnieuw de Bosnische signalen
Op de vlucht voor het geweld belandden Goga en Elmir als twintigers in Nederland waar ze in Arnhem een nieuw leven opbouwden. “Daar wonen nog altijd onze dierbaarste vrienden, Nederland is ons tweede thuisland,” zegt Goga.
Maar Bosnië, waar hun familie en achtergebleven studievrienden wonen, bleef als eerste thuisland trekken. “Jaren na de oorlog in Bosnië zijn we daarom, voorzichtig, begonnen, met een paar huisjes aan het meer,” zegt Elmir. “Die verhuurden we gedurende de zomermaanden. De overige tien maanden woonden en werkten we in Arnhem. Inmiddels is het andersom.
De kinderen, in Nederland, zijn inmiddels volwassen. Goga en Elmir kunnen zich nu volledig storten op hun gasten waarvan velen eenzelfde diaspora-achtergrond als zij hebben: Bosnische Nederlanders, ooit gevlucht.
’s Avonds, aan de gezamenlijke gastentafel, laaien felle discussies op. “Logisch,” zegt Elmir. “Zij komen na al die jaren voor vakantie terug in Bosnië, en zien hoe hier de politici er opnieuw een puinhoop van maken. Dat doet pijn.”
Deze goed-gelezen column van Tijn Sadée is hier terug te lezen
3.) De Brusselse lobbyist: Noord-Nederland telt ook mee!
Mara Bubberman is lobbyist in het Huis van de Nederlandse Provincies, de post in Brussel waar de belangen van de provincies in de Europese kijker worden gezet. “Lobbyist is misschien niet de beste benaming”, merkt ze op. “Tegenwoordig spreken we eerder over een ‘public affairs’. Een hippe term die de waaier aan verantwoordelijkheden van een lobbyist beter dekt, zoals het aankaarten van belangrijke regionale thema’s en het in contact brengen van provinciale bestuurders met Brusselse ambtenaren.”
Een lobbyist is dus iemand die bepaalde belangen vertegenwoordigt, maar hoe word je dat dan? Bij Bubberman begon het allemaal tijdens het bekijken van de TV-reeks ‘In Europa’, naar het boek van Geert Mak. “Ik zat toen nog op de middelbare school en wist: dit wil ik doen, ik wil bezig zijn met Europa.” Na haar studies in Groningen en Londen, kwam Bubberman vrij snel terecht in de lobbysector. “Een droombaan!” Dit veel gelezen zomerartikel van Tom Bouwmans lees je hier.
