De Labourpartij, die naar verwachting de Britse verkiezingen op 4 juli zal winnen, heeft aangekondigd dat ze bodemvissen in alle nationale mariene beschermde gebieden wil verbieden.

“Het zal één van onze eerste maatregelen zijn”, aldus Labour-parlementariër en schaduwminister van Milieu, Toby Perkins. Hij verklaarde dat deze maatregel noodzakelijk is om de verwoestende impact van de bodemvisserij op het zeeleven te stoppen.

De Nederlandse Vissersbond maakt zich “ernstige zorgen”. Nederlandse schepen vissen veel op Britse wateren. “Een verbod zou wel eens de genadeklap voor de sector kunnen zijn.”

Discriminatie

Op 22 maart heeft de Britse regering al een verbod op bodemvissen ingevoerd in 13 van de 178 beschermde mariene gebieden. Deze gebieden beslaan in totaal 4.000 km². De beslissing leidde tot onrust in Europese landen die vissen in deze wateren, met name Nederland, Frankrijk en België.

Volgens een rapport van Oceana, een organisatie die zich inzet voor het behoud van mariene ecosystemen, wordt er in totaal zo’n 33 duizend uur gevist met sleepnetten in Britse beschermde gebieden. Slechts zes procent hiervan kwam van Britse schepen. De rest werd uitgevoerd door Nederlandse, Franse en Belgische vissers.

Dat bevestigt ook Durk van Tuinen van de Nederlandse Vissersbond: “Het grootste gedeelte van deze beschermde gebieden ligt bij België en Nederland. De Engelsen vissen hier minder.” Frankrijk beschuldigt het Verenigd Koninkrijk daarom van “discriminatie” en heeft een coalitie van EU-lidstaten gevormd om druk uit te oefenen op de Europese Commissie om sancties tegen het VK in te stellen.

Verrassing

Dat de Labourpartij nu nog een stap verder wil gaan, wordt dan ook niet goed ontvangen door de sector. “We zijn zeer verrast dat Labour nu met deze plannen komt”, aldus Van Tuinen. “De Britten waren al bezig met het inperken van de bodemvisserij in sommige beschermde gebieden. Dat was nog wel begrijpelijk, maar dat ze het nu overal willen verbieden is een regelrechte ramp voor de Nederlandse bodemvissers.”

De bodemvisserij wordt door milieuorganisaties beschouwd als één van de meest destructieve vismethoden. Het slepen van zware netten over de zeebodem resulteert in het beschadigen van het bodemleven, het vrijkomen van koolstof die in de zeebodem is opgeslagen en veel bijvangst.

De Europese Commissie heeft de lidstaten al opgeroepen om uiterlijk in 2030 volledig te stoppen met bodemvissen. Toch hebben tot nu toe slechts Griekenland en Zweden dergelijke verboden aangekondigd.

Bruinvis

Eén van de redenen dat Nederland hier niet happig op is, is dat er nog veel gebruik gemaakt wordt van deze vismethode. Zo’n tachtig procent van de vis wordt gevangen door bodemvisserij.

Een verbod op het vissen in Engelse wateren zou dan ook enorme gevolgen hebben voor de visserijsector, die al onder druk staat door eerdere verboden op pulsvisserij en hoge olieprijzen.

Van Tuinen snapt daarom ook niet waarom Labour nu met deze plannen komt. “In sommige gebieden, zoals in de Zuidelijke Noordzee, gaat het vooral om het beschermen van de bruinvis (een kleine walvis) en bepaalde vogelsoorten. Dat heeft niks met bodemvisserij te maken, waardoor het leek alsof dat daar wel behouden kon worden.”

Hollandse traditie

Bij verkiezingswinst van Labour is de kans dan ook groot dat de Nederlandse vissers zullen moeten verhuizen naar andere visgronden, waar ze meer concurrentie zullen hebben. En dat terwijl er recent al een halvering van de Hollandse vloot heeft plaatsgevonden vanwege het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de EU. “Er heeft al een sanering plaatsgevonden. Daarbij zijn we van zo’n 130 naar zo’n 60 schepen gegaan,” vertelt Van Tuinen.

Als de plannen van Labour doorgaan, blijven er weinig mogelijkheden over voor de Nederlandse bodemvissers. De pulsvismethode, een alternatieve techniek, is verboden in de EU. Of deze methode nog een nieuwe impuls zou kunnen krijgen, weet van Tuinen niet, al hoopt hij van wel.

“Als de bodemvisserij compleet gestopt wordt, moet er wel een alternatief geboden worden. Zeker wanneer we de andere ontwikkelingen op zee, zoals de bouw van windmolenparken, meenemen.” Zo niet, dan verliest Nederland volgens Van Tuinen een sector die van oudsher van groot belang is geweest. “Dat is heel wrang.”