Oproer in Palingland

3 min. leestijd
Crew of Fishermen Work on Commercial Fishing Ship that Pulls Trawl Net.

De palingvisserij wacht met angst en beven de uitkomst van de Europese Visserijraad af. Reden is een geadviseerd verbod op het vissen van paling. Dat advies is afkomstig van het International Council for the Exploration of the Sea (ICES). De Europese aalstand, baby-paling, is namelijk al decennia lang kritiek.

Palingvisser Ale de Jager uit het Friese Reduzum ziet dat het juist wel goed gaat met de aal in de Nederlandse wateren. “Het IJsselmeer ligt vol met paling, er zwemt meer dan ooit”. Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit Carola Schouten (ChristenUnie) wil in de Visserijraad een vangstverbod voorkomen.

Bermuda

Een makkelijke kwestie is het niet. De aal staat al lange tijd op de zogeheten Rode Lijst en is daarmee een bedreigde vissoort. Maar waar komt die kwetsbare palingstand vandaan? Het probleem ontstaat onderweg van de Sargassozee bij Bermuda, waar de paling zich voortplant, naar de Europese westkust. De jonge aaltjes drijven met de golfstroom mee richting het oosten, maar er komen er steeds minder in Europa aan. Momenteel nog maar 10% van de palingstand van de jaren ’70. Geen vergelijking, vindt De Jager dat: “Toen had Nederland nog voedselrijk water vol fosfaat, dat was voor de vis veel beter. Terug naar die tijd gaan we sowieso nooit meer”.

Waar gaat het dan mis? Want een probleem met de palingstand is er wel degelijk. De aal komt op zijn reis naar de Europese binnenwateren heel wat hindernissen tegen. Kustwerken, gemalen en sluizen maken het binnendringen van Nederland lastig.

Om die reden halen Nederlandse palingvissers aal op in Frankrijk. Die wordt dan hier uitgezet. Volgens De Jager is dat een goede strategie. “We zetten al een aantal jaar glasaal uit en zien daarvan de resultaten. Overal zwemt jonge paling en wie zien ook genoeg volwassen exemplaren. Het duurt een jaar of acht tot die volgroeid is, dus dat geeft wel aan dat deze strategie werkt”.

Schieraaltrek

Een andere belangrijke pijler onder het Nederlandse palingbeleid is het visserijverbod in september, oktober en november. “Wat ze in andere Europese landen doen weet ik natuurlijk niet”, zegt De Jager, “maar hier werkt het goed. Daarnaast leggen we volwassen paling over de dijk, weer de zee in. Dan kopen we daarna Franse glasaal op en zo herhaalt het proces zich. Wat wij doen is juist goed voor de palingstand, zou ik zeggen”.

Het Europees toepassen van deze strategie is de Nederlandse inzet tijdens de Visserijraad. Een visverbod op paling is niet nodig, een juiste aanpak wel. Schouten pleit daarom maandag voor een visserijverbod tijdens de schieraaltrek, de periode van september tot en met november. Dit verbod zou in heel Europa van kracht moeten zijn. Dat staat De Jager ook voor. “We hebben laten zien dat dit werkt, dus het is goed om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen”.

Behalve dat het een economische ramp voor de Nederlandse palingvissers zou zijn, ziet De Jager een verbod ook om een andere reden niet zitten. “Dan krijgen de stropers vrij spel, want mensen willen paling blijven eten. Dat is pas desastreus voor de populatie. Een verbod is niet de oplossing, goede regulering wel”.

Het gras is altijd groener bij de buren.
Verken je horizon en ga ook eens vissen in een andere vijver!

Word lid Meer informatie