Dorien Rookmaker gaat het de aankomende Europese Parlementsverkiezingen anders doen. Op dit moment is ze zelfstandig Europarlementariër, heeft ze haar eigen partij Meer Directe Democratie (MDD) en is ze aangesloten bij de Europese conservatieve fractie ECR. De volgende verkiezingen wil ze met haar partij opnieuw meedoen, maar niet op de traditionele manier.
Meer directie democratie
In plaats van een partij waar kandidaten een partijprogramma naleven, komt er geen partijprogramma en heeft iedere kandidaat een eigen mandaat. Dat betekent dat ze zelf mogen kiezen wat ze vinden, wat ze zeggen en, als ze verkozen worden, hoe ze stemmen.
Rookmaker heeft een analyse gemaakt. “Partijen gaan aan het begin wel met idealen aan de gang”, zegt ze. “Maar die worden langzaam overgenomen door gevestigde belangen. Als partijen dan ook nog werken met partijdiscipline komt er weinig terecht van die idealen.” Ze denkt aan de keren in het Europees Parlement waar ze met collega’s sprak. “Ik weet niet hoe vaak ik gehoord heb: ‘Dorien, ik ben het helemaal met je eens, maar ik moet met mijn partij meestemmen’.”
Dat moet anders dus, vindt Rookmaker. Haar partij (MDD) moet een soort platform worden. Iedereen die boven de achttien is en democratische principes onderschrijft, kan op de lijst komen. “Dan mogen ze zelf bepalen hoe ze stemmen”, aldus Rookmaker. “De enige mensen aan wie ze verantwoording moeten afleggen, zijn hun kiezers.”
Het Europees Parlement kritisch maken
Het doel is om zo meer kritische Europarlementariërs in Brussel te hebben. Dat vindt ze belangrijk omdat het Europees Parlement eigenlijk toezicht moet houden op de Europese Commissie. Als dit toezicht altijd maar meestemt met de standpunten van hun overkoepelende fracties blijft er weinig over van de kritische noot die ze zo nodig vindt. De controlerende functie van het Europees Parlement gaat zo verloren.
Ik zie dat het werkt
Rookmaker wil in ieder geval door in het Europees Parlement. Ze vertelde dikwijls haar verhaal, is op missies geweest naar het buitenland en nam tijdens debatten vaak het woord. Dat heeft veel opgeleverd, vindt ze. Ze denkt hierbij aan de hogesnelheidstreinen die Europese hoofdsteden verbinden of de transparantie van het Europese budget. Onderwerpen waar de Europese Commissie nu naar kijkt. Invloed is dus niet afhankelijk van een fractie, heeft ze geleerd. Het heeft haar gemotiveerd om ook volgend jaar op de kieslijst te staan.
Of zij en haar partij MDD daadwerkelijk mee gaan doen, is nog niet helemaal zeker. De intentie is er, maar er moet wel genoeg steun zijn. “Mensen moeten het concept onderschrijven, er moeten voldoende kandidaten zijn en er is ook geld nodig”, zegt ze. Verkiezingscampagnes zijn immers duur.