Europa gaat kiezen | Topaankoop, FVD in Vlaanderen, sterk Europa

Brussel begint zich op te maken voor de volgende verkiezingen: de Europese Parlementsverkiezingen in 2024. De campagneteams worden gevormd. Voorzichtig worden balletjes opgeworpen over nieuwe kandidaten, terwijl de huidige generatie Europarlementariërs zich afvraagt of ze doorgaan.

4 min. leestijd

Sophie in ‘t Veld is verkozen tot lijsttrekker voor de Vlaamse lijst van Volt België voor de Europese verkiezingen. In ‘t Veld verliet onlangs haar oude vertrouwde partij D66 in ruil voor Volt. Ze vond het Europese geluid bij D66 teleurstellend mager. Aanvankelijk wilde ze voor Volt Nederland meedoen, maar ze was niet lang genoeg lid om zich te kandideren. Volt België ontving haar met open armen. 

Topaankoop

Het verkiezingscongres van de in België nog kleine partij vond plaats in een zaal van de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Gekleed in een paarse blazer (de kleur van Volt) ging ze met jonge Volters op de foto en schudde ze handen met medekandidaten. Ze zat op de voorste rij toen het verkiezingsprogramma besproken werd. 

Volt België beschouwt In ‘t Veld als een topaankoop. De partij is nog klein en bestaat vooral uit gedreven, maar onervaren jonge mensen. In ‘t Veld neemt behoorlijk wat ervaring voor de partij mee. Al sinds 1992 is ze actief. Eerst in de lokale politiek. Daarna als medewerker van D66-Europarlementariër Johanna Boogerd-Quaak. En sinds 2004 is ze zelf Europarlementariër.

FVD ook in Vlaanderen

Het nieuws werd gedomineerd door de aanval op Thierry Baudet. Maar in de zaal van de Universiteit Gent vertelde hij dat Forum voor Democratie (FVD) ook in Vlaanderen, het Nederlandstalige deel van België, aan de Europese verkiezingen van 2024 deelneemt.

Baudet noemt de scheiding van Vlaanderen en Nederland de grootste tragedie van de geschiedenis. “Er zijn zo veel zaken die ons binden. Er zullen altijd wel enkele geschillen zijn, maar we horen samen op te trekken”, aldus Baudet. Naar eigen zeggen is FVD de enige partij met een plan om Nederland en Vlaanderen te herenigen. 

Vlaanderen en Nederland

Het idee van een samengaan van Vlaanderen met Nederland bestaat al langer. In de jaren ’90 stelde CDA-senator Andries Postma al voor om Nederland en Vlaanderen samen te voegen. De overeenkomsten in het stemgedrag van Nederlanders en Vlamingen gebruikte hij als argument, maar ook het feit dat ze dezelfde taal spreken. Vooral in nationalistische kringen is er steun voor het samengaan van Vlaanderen met Nederland. Onderzoek van de Katholieke Universiteit Leuven wees echter uit dat maar 1 tot 2 procent van de Vlamingen zoiets ziet zitten. 

Zullen we heel even kort de geschiedenis induiken? Na de nederlaag van Napoleon werd Europa opnieuw op de tekentafel gelegd tijdens de conferentie van Wenen (1815). De Nederlanden werden verenigd, maar het zorgde voor veel gemopper in België. Uiteindelijk leidde het tot de opstand van 1830. 

Sterk Europa nodig

In de aanloop naar de Europese verkiezingen komen er steeds meer organisaties met een advies voor de politiek. Ook de Sociaal-Economische Raad (SER), die de regering en de Tweede Kamer adviseren, kwam deze week met een rapport. De conclusie: Nederland heeft een sterk Europa nodig omdat de economische en politieke machtsverhoudingen in de wereld snel verschuiven. 

De coronapandemie en de oorlog in Oekraïne hebben laten zien hoe afhankelijk Europa is van het buitenland, concludeert het adviesorgaan. Het is daarom belangrijk dat de EU minder afhankelijk wordt van landen buiten de EU (derde landen) en goed kan blijven concurreren op de wereldmarkt. 

Wel is er verandering nodig. De SER ziet dat ten onrechte het gevoel ontstaat dat EU-beleid iets is wat Nederland overkomt. Dat is schadelijk voor het draagvlak en vertrouwen in de EU. Er moet dus een betere verbinding komen met de Nederlandse politiek. Een punt dat ook Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt in het partijprogramma van zijn partij Nieuw Sociaal Contract (NSC) naar voren bracht. Hij wil dat er voor grote Europese vraagstukken Tweede Kamerleden aangewezen worden als rapporteurs, die de rest van de Kamer informeren.