Europa gaat kiezen | Jonge Democraten, 70 jaar S&D en het plan van Toine

Brussel begint zich op te maken voor de volgende verkiezingen: de Europese Parlementsverkiezingen in 2024. De campagneteams worden gevormd. Voorzichtig worden balletjes opgeworpen over nieuwe kandidaten, terwijl de huidige generatie Europarlementariërs zich afvraagt of ze doorgaan.

3 min. leestijd

Heel langzaam begint de Europese politiek zich op te warmen voor het verkiezingsjaar 2024. Brusselse Nieuwe steekt vanaf nu elke week de thermometer in het badwater en verzamelt kleine en grote nieuwtjes. 

Jonge Democraten

Zo roeren de jongeren bij D66 zich. De Jonge Democraten willen namelijk iemand uit eigen gelederen het Europees Parlement in helpen. Leden van de jongerenpartij konden zich de afgelopen weken aanmelden voor een speciale procedure binnen de groep. De kandidaat die daar uiteindelijk als nummer één uit komt, wordt daarna door de jongeren gesteund om hoog op de kieslijst van D66 te komen.

Het is niet de eerste keer dat de Jonge Democraten dit doen. Bij de verkiezingen voor de gemeenteraad en de Provinciale Statenverkiezingen heeft de jongerenafdeling ook campagne gevoerd. Op die manier zijn er vijf Jonge Democraten verkozen. “Het is belangrijk dat jonge mensen vertegenwoordigd worden”, zegt Michiel van Alst van de jongerenafdeling. Het lijkt hem meer dan logisch dat jonge mensen ook beleid maken. “Wij zitten er het langst mee”, zegt hij.

Het is nog niet bekend of Sophie in ‘t Veld (D66) die al twintig jaar in het Europees Parlement zit, opnieuw lijsttrekker wil worden.  

70-jarig jubileum

Met een openbare fractievergadering en toespraken van een groot aantal oud-voorzitters vierden de Europese sociaaldemocraten (inclusief de PvdA) deze week een feestje. De reden: ze bestaan zeventig jaar. In 1953, bij het prille begin van de EEG en de EGKS (van kolen en staal), waren de socialisten (later werd het pas ‘sociaaldemocraten’) erbij. 

De huidige fractievoorzitter, de Spaanse Iratxe Garcia Pérez, schetste de geschiedenis tijdens haar feestrede. “Onze politieke familie is geboren om sociale gerechtigheid te brengen en de meest kwetsbare mensen in onze samenleving te beschermen.” Bij de eerste verkiezingen eind jaren zeventig was de partij nog de grootste. Rond de eeuwwisseling werd het stokje overgenomen door de christendemocraten. 

Wat is het plan?

Hij heeft altijd wel een plan; Toine Manders. In 1999 werd hij met voorkeursstemmen voor de VVD gekozen in het Europees Parlement. En ook in 2004 haalde hij op eigen kracht een zetel binnen. Nadat hij de interne verkiezing om lijsttrekker te worden in 2009 had verloren van Hans van Baalen, lukte het hem alsnog om als nummer drie op de lijst weer in het Europees Parlement te komen. 

Daarna was de koek op, want bij de VVD mag je maar maximaal drie termijnen lid van het Parlement zijn. Manders probeerde het daarna bij 50PLUS, maar haalde in 2014 net te weinig stemmen voor een zetel. In 2019 lukte het wel en kwam hij als eenmansfractie in het Europees Parlement voor de ouderenpartij.

Maar nadat 50PLUS door onderlinge ruzie uit elkaar viel, besloot Manders zich aan te sluiten bij het CDA voor de rest van de periode. Hij heeft echter te horen gekregen dat er voor hem geen plek is op de lijst voor volgend jaar. Dus zoekt Manders, die nog wel een periode door wil, een oplossing.