Zo en daar stond ik dan op 16 september voor mijn maidenspeech in de plenaire zaal van Straatsburg. Een hele minuut spreektijd had ik gekregen, om te praten over een document wat de gemoederen naast het Draghi-rapport flink bezighoudt; namelijk de strategische dialoog voor de toekomst van de Europese landbouw. Voor de totstandkoming van dit document hebben 29 belanghebbenden, waaronder milieuorganisaties, boeren, industrie en wetenschappers, met elkaar om de tafel gezeten om hun visie op de toekomst van de Europese landbouw te geven.

Het resultaat is de strategische dialoog waar de consensus uitkomst van deze visies in is weer gegeven. Directe aanleiding voor het starten van de dialoog waren de boerenprotesten die nu alweer 5 jaar geleden startten in Nederland en de afgelopen jaren als een lopend vuurtje door Europa zijn gegaan tot ze uiteindelijk ook de straten van Brussel bereikten en het ook hier doordrong dat de boeren misschien toch wel een gegronde reden voor hun onvrede hadden.

Toonaangevend

Zelf kom ik niet van de boerderij, maar als klein meisje vond ik het boerenleven al fascinerend en vond ik het geweldig als mijn vader, die toen leraar biologie was op een middelbare landbouwschool, mij mee nam op stagebezoeken en we op boerderijen kwamen. Tijdens mijn middelbare school haalde ik mijn melkersdiploma en werkte ik regelmatig op melkveehouderijen in de omgeving van Dalfsen.

Het leek me dan ook een logische keuze om veearts te worden. Echter, het lot, ook wel numerus fixus genaamd, bepaalde anders en uitgeloot voor diergeneeskunde kwam ik in Wageningen terecht. Daar viel ik met de neus in de boter. Hoe bevoorrecht ik ben door zowel mijn master als PhD aan de beste agrarische universiteit te hebben gedaan, merkte ik wel op bezoek bij klanten en collega’s over de hele wereld, tijdens de 15 jaren die ik in het internationale bedrijfsleven heb gewerkt.

Wij staan er niet bij stil dat de Nederlandse landbouw toonaangevend is over de hele wereld en dat grote innovaties hier vandaan komen. Laat staan dat we de boeren die er toch voor zorgen dat wij dagelijks te eten hebben met enig respect behandelen. Voedsel zou de brug moeten zijn tussen consument en producent, maar liever gebruiken we voedsel als een stok om mee te slaan. De consument worden keuzes opgedrongen die hij niet per se gevraagd heeft en de producent wordt verweten niet duurzaam genoeg te produceren.

Boerenzoon

Boeren zijn niet het probleem maar maken juist onderdeel uit van de oplossing. Dat is de reden waarom ik uiteindelijk de keuze heb gemaakt om de politiek in te gaan. Te weinig beleid is gebaseerd op (wetenschappelijke) feiten en te veel op wensdenken. Nou is iets te wensen hebben natuurlijk mooi, maar moet je wel aan realistisch verwachtingsmanagement doen. Mijn missie is dan ook om het gezond verstand terug te brengen naar het Europees Parlement. Met respect voor diverse opinies, maar met feiten en gezond verstand als uitgangspunt. Wat dat betreft biedt de strategische dialoog voor de landbouwsector een aantal hoopvolle aanknopingspunten.

Ik vind het zeer hoopvol dat het geopolitieke belang van voedselzekerheid in het rapport benadrukt wordt, dat jonge boeren de kans moeten krijgen om boer te worden en te blijven en dat er meer geïnvesteerd moet worden in landbouwinnovatie in de brede zin van het woord. Maar, dit rapport alleen gaat de ontstane problematiek niet oplossen. Hoewel er een brede vertegenwoordiging van belanghebbenden meegewerkt heeft aan de totstandkoming van het rapport is hier het nieuwe politieke Europese landschap niet in meegenomen. En dat is dus nu aan ons als Europees Parlement en met name de leden van de Landbouwcommissie, waar ik onderdeel van uit maak, om de nieuwe Eurocommissaris voor Landbouw en voedsel de juiste weg voor de toekomst van de Europese landbouw te wijzen. De eerste gesprekken die ik inmiddels met de kandidaat-Eurocommissaris heb mogen voeren, geven aan dat hij als boerenzoon heel goed met ons meedenkt en het belang van het behoud van de innovatieve landbouw in Nederland inziet.