Dé wekelijkse Europa-nieuwsbrief Brussels Peil gaat vandaag over de verkiezingscampagne in Frankrijk. Wat gaat er gebeuren als Marine Le Pen wint? En waarom het meer over de economie dan over de oorlog gaat. Verder aandacht voor de rol van Duitsland; waarom het recente verleden opspeelt.

Onze medewerker Marko Bos zoomt in op hoe het verder moet met Oekraïne na de oorlog. Hoe krijgen we het land er economisch weer bovenop? Lees zijn hele verhaal hieronder of klik naar de nieuwsbrief.

Oekraïne

Militairen maken zich op voor de slag om de Donbas, burgers proberen het brute oorlogsgeweld te overleven, maar economen maken alvast plannen voor de wederopbouw van Oekraïne. Zij zien licht aan het eind van de tunnel. In enkele weken tijd heeft een groep vooraanstaande economen een blauwdruk voor die wederopbouw opgesteld. Deze is te vinden op de website van het Centre for Economic Policy Research.

De economische schade van de oorlog is immens, maar de regering lijkt nog goed te functioneren. De oorlog heeft de eensgezindheid en veerkracht van de bevolking versterkt. Daarmee zijn er overeenkomsten met de situatie in Europa na de Tweede Wereldoorlog. De Verenigde Staten kwamen Europa toen – met enige vertraging, vanaf 1948 – te hulp met het Marshall Plan.

Dat Marshall Plan is een blijvende inspiratiebron. Maar de hulp bij de wederopbouw zou direct moeten ingaan (zonder vertraging dus). Eerst in de vorm van noodhulp, vervolgens gericht op voortvarend herstel van kritische infrastructuur en diensten om economie en bestuur weer op poten te zetten. In de derde fase verschuift het accent naar investeren in de basis voor toekomstige, snelle en duurzame groei. Dit alles vraagt om een jarenlange, gebundelde inspanning en veel geld: zeker enkele honderden miljarden euro’s, vooral aan schenkingen. En dat bedrag loopt met het voortduren van de oorlog alleen maar op.

Hebben ze daar de Europese Unie bij nodig?

De groep economen benadrukt het belang van perspectief op toetreding tot de Europese Unie, om richting te geven bij het noodzakelijke hervormings-, en moderniseringsproces. Het radicaal terugdringen van corruptie maakt daar onderdeel van uit. Voor menigeen vormt de chronische corruptie in Oekraïne het argument om het land bij voorbaat uit te sluiten van een kandidaat-lidmaatschap van de Europese Unie. Daarmee geeft men feitelijk aan het land in dit opzicht onverbeterlijk te achten. Dat is niet de houding die de auteurs van deze blauwdruk voor wederopbouw aannemen. Corruptie lijkt ook de weerbaarheid van het land niet aangetast te hebben – een interessant verschil met Rusland.

De internationale hulp aan Oekraïne zal goed gecoördineerd moeten worden. Daarbij wordt gedacht aan een apart EU-agentschap. Als de voorkeuren en procedures van de verschillende donoren de boventoon zouden gaan voeren, gaat dat ten koste van de effectiviteit en doelmatigheid van de hulp. En ook al roept de term ‘blauwdruk’ misschien andere associaties op: het is cruciaal dat Oekraïne zelf ‘eigenaar’ is en blijft van de eigen wederopbouw. Maar voor het zover is, zal het land eerst nog Rusland moeten verslaan.

Lees de hele nieuwsbrief hier.