Er is geen goed antwoord op de vraag wie de lekkerste chocolade maakt: de Belgen of de Nederlanders. Wel kunnen we gezamenlijk werken aan een duurzame en verantwoorde cacao-verwerking. De Nederlandse Ambassade in Brussel, samen met het Belgische Ministerie voor Buitenlandse Zaken, organiseerden daarom een bijeenkomst rond ’s werelds meest geliefde voedselproduct. Een goedgekozen moment want het is vandaag de ‘Internationale Dag van de Chocolade’.
Verantwoord snoepen
Nederland en België zijn grootmachten op het gebied van cacao-verwerking. Het zijn zelfs de grootste Europese importeurs van cacaobonen. Zo importeerde Nederland in 2018 nog 1,1 miljard kilo cacaobonen. Deze worden vooral gehaald uit West-Afrikaanse landen zoals Ghana en Ivoorkust. De handel in cacao is omvangrijk en zorgt voor zoete winsten, toch kleeft er al jaren een bittere nasmaak aan de cacao-, en chocolade-industrie. De sector kampt met structurele problemen zoals kinderarbeid, ontbossing en grote armoede onder de cacaoboeren.
Hoewel er in het verleden verschillende projecten zijn ondernomen om deze problemen aan te pakken, hebben ze nog maar weinig resultaat. Dit lijkt vooral te komen door een gebrek aan bindende regels en de moeizame samenwerking tussen snoepfabrikanten en lokale boeren. “Het is daarom nu tijd om de band tussen producerende en importerende landen te versterken”, zegt Tom de Bruijn, de Nederlandse Minister voor Buitenlandse Handel.
Toch zijn de ogen vandaag vooral gericht op Salla Saastamoinen, de directeur-generaal justitie en consumentenrechten van de Europese Commissie. Zij geeft uitleg bij het wetsvoorstel van de Commissie om harder op te treden tegen de misstanden in de cacaosector. De Commissie onderzoekt of strengere Europese regels kunnen leiden tot een verbetering van de situatie van cacaoboeren.
Watertanden in Nederland
Dit nieuwe wetsvoorstel kan volgens Paul Schoenmakers van Tony’s Chocolonely alleen slagen als er aan 3 criteria wordt voldaan. Het Nederlandse Chocoladebedrijf, dat streeft naar 100% slaafvrije chocolade, benadrukt ten eerste dat er geen uitzondering mag worden gemaakt: “Iedereen moet betrokken worden, kleine en grote bedrijven, geen uitzondering”. Daarnaast moeten er volgens Schoenmakers financiële straffen komen voor bedrijven die de regels niet handhaven. Tot slot moet de Commissie er goed over nadenken wanneer die boetes ingezet worden. Schoenmakers stelt voor dat bedrijven bijvoorbeeld niet beboet moeten worden wanneer kinderarbeid wordt opgemerkt, maar wel zodra ze geen actie ondernemen om dat tegen te gaan.
