Een vertienvoudiging van cyberincidenten binnen de instellingen van de Europese Unie tussen 2018 en 2021, extra veiligheidsrisico’s door het conflict in Oekraïne en geen gezamenlijk antwoord op deze digitale dreiging. Het cyber-rapport van de Europese Rekenkamer is niet mals: de cyberveiligheid in Europa moet verbeterd worden.
Informatie uitwisselen
Paradoxaal genoeg schuilt de oplossing in meer transparantie. Door het sneller uitwisselen van informatie over veiligheidsinbreuken en andere beveiligingsincidenten kunnen de Europese instellingen een digitale vuist vormen tegen deze cyberaanvallen. Daarnaast ontbreekt een eenduidig beveiligingssysteem waardoor de ene instelling beter beschermd is dan de andere, aldus het rapport van de Rekenkamer waar meer dan 60 EU-instellingen aan hebben deelgenomen.
De toename aan cyberaanvallen op de instellingen is volgens de Rekenkamer ook te wijten aan het thuiswerk ten gevolge van de coronapandemie. Daardoor zouden er veel meer toegangswegen zijn tot gevoelige informatie om te hacken. In het rapport staat immers dat bijna de helft van de instellingen geen toegang heeft tot versleutelde-platformen om informatie op uit te wisselen.
Hoe verder?
Het agentschap van de Europese Unie dat instaat voor cyberbeveiliging (ENISA) en het computercrisisteam van de Europese Unie (CERT-EU) hebben aangegeven de zwakkere instanties, degene die geen of minder ervaring hebben met cyberbeveiliging, daarin te onderwijzen. De Europese Commissie gaat aan de slag met het rapport maar stelt wel dat individuele instellingen wel verantwoordelijk blijven voor de veiligheid in eigen tuin.
Gevaar in eigen land
Dat de cyberbeveiliging in de instellingen rammelt weet Bart Groothuis (VVD) ook. De Europarlementariër zet zich niet alleen in tegen desinformatie maar legt de vinger ook op de zere plek als het aankomt op de veiligheid in de instellingen. Maar ook in Nederland lopen we veiligheidsrisico’s doordat gevoelige informatie wordt doorgespeeld: Nederland heeft inmiddels 17 Russische inlichtingenofficieren het land uit gezet omdat ze onder een diplomatieke sluier zaken zouden doorspelen aan Rusland. Heel goed, vindt Groothuis, maar dan ook die van Wit-Rusland:
