Het Europees systeem voor emissiehandel (ETS), een hele mond vol. Kortweg moeten Europese bedrijven emissierechten kopen om CO2 uit te mogen stoten: voor 1 emissierecht mag 1 ton koofstofdioxide (CO2) uitgestoten worden. Dit systeem bestaat sinds 2005. Maar om de klimaatdoelen te behalen moet de Europese Unie een tandje bijsteken. Door de prijs van een emissierecht te verhogen bijvoorbeeld, maar is dat wel zo’n goed idee?
Hoe werkt het?
ETS is een systeem waarbij het maximum aan totale CO2-uitstoot wordt vastgelegd. Alles wat onder dat maximum ligt wordt via emissierechten onder bedrijven en industrie verdeeld. Het uitstoten van CO2 is dus eindig waardoor handel kan ontstaan. Vergelijk het met een zak knikkers waarvan de Europese Unie de hoeveelheid bepaalt. Vervolgens is het aan de sector zelf om te ruilen naargelang de behoefte om uit te stoten. De één zal meer knikkers nodig hebben (of willen) en daar dan ook voor willen betalen, de ander zoekt naar groene alternatieven. Doel? De CO2-uitstoot in Europa verminderen en het bedrijfsleven zo min mogelijk belasten.
Teleurstelling
Met het oog op de klimaatneutraliteit in 2050 wil de Europese Unie het systeem voor emissiehandel nu toch verscherpen. De Commissie Industrie, Onderzoek en Innovatie van het Europees Parlement stemde op 20 april over een aanpassing van het systeem. De uitslag: 50 is voor verscherping, 24 tegen en er waren 2 onthoudingen.
Tot grote teleurstelling van Europarlementariër Rob Roos (JA21) die tegen stemde. De verhoging van de prijs betekent volgens hem een extra last voor bedrijven en consumenten. Een belastingverhoging bovenop de al hoge energieprijzen zet iedereen onnodig onder druk, aldus Roos:
