320 miljoen euro: dat bedrag konden fraudeurs de Europese consument in 2020 ontfutselen via oplichting bij geldtransfers. Eurocommissaris voor Financiële Diensten Mairead McGuinness vertelde daarom glunderend dat Brussel hier bovenop zit: “Met ons nieuwe voorstel moeten klanten de mogelijkheid krijgen om te controleren of de naam van de ontvanger overeenkomt met het IBAN-rekeningnummer: een belangrijke extra beschermingslaag tegen fraude.”
Maar volgens de Nederlandse consumentenwaakhond ACM kan Brussel nog heel wat meer doen om online consumentenbescherming te verbeteren. “De ontwikkelingen in de digitale economie gaan snel. Ze bieden consumenten voordelen, maar hier zijn ook risico’s aan verbonden”, vertelt ACM-bestuurslid Cateautje Hijmans van den Bergh. “Daarom moeten we goed bekijken waar de online consument niet voldoende beschermd is. Wat ons betreft wordt de regelgeving duidelijker en strenger, om misleiding van consumenten te voorkomen.”
De pijnpunten
Allereerst pleit de Nederlandse consumentenwaakhond ervoor om online misleidingtechnieken volledig te verbieden. Zo kunnen websites nu knoppen op zo’n manier op de website plaatsen dat je “per ongeluk” op ‘akkoord’ klikt. Of men zegt dat een product voor een bepaalde tijd is afgeprijsd, terwijl dat niet het geval is.
Ook is de ACM het niet eens met de Europese definitie van ‘de gemiddelde consument’. De Europese Commissie gaat er bij de opstelling van de regels voor een betere bescherming vanuit dat die gemiddelde consument voorzichtig is en voldoende inlichtingen inwint voor een aankoop. Maar niet elke consument heeft even goede online vaardigheden. Ouderen hebben die vaak niet. Dus dit verwachtingspatroon moet omlaag, zegt de Nederlandse consumentenwaakhond. Bedrijven zouden voorzichtiger met consumenten moeten omgaan.
Tot slot wil de ACM ook strengere regels voor digitale munten in apps en games. Om aankopen te doen, moeten digitale munten vaak eerst met echt geld worden gekocht. Die digitale munten worden vervolgens in de app of game uitgegeven. Maar dit houdt een risico in. Het gevaar bestaat namelijk dat consumenten, met name kinderen, niet meer doorhebben hoeveel ‘echt geld’ ze uitgeven, wanneer ze met digitale munten betalen.
