De officiële zetelverdeling in het Europees Parlement werd zondagavond bekend. Dinsdagmiddag zag je ook wie met voorkeursstemmen het Parlement zou betreden.
De telefoon gaat in het Amsterdamse appartement van d’Ancona. Een bestuurslid van GroenLinks/PvdA aan de andere kant van de lijn zegt lachend: “Hedy, pak je koffers in, je gaat weer terug naar Brussel’’. Al lachend antwoordt Ancona: “Ik ben 86 jaar en ben meer dan gelukkig in Amsterdam’’. D’Ancona keert niet terug naar de Europese hoofdstad. Ze heeft haar taak als lijstduwer nu volbracht, zegt ze. Wel is dit het ideale moment om terug te blikken op “een fantastische tijd” in Brussel. Ze was in het verleden ook Europarlementariër.
Andere tijden
“Van al mijn politieke activiteiten, was die in Brussel de meest passende van allemaal.’’ D’Ancona was twee termijnen lang Europarlementariër: van 1984 tot 1989 en van 1994 tot 1999. Ze werd in ’89 namelijk teruggeroepen om een ministerspost op te vullen. De sociaaldemocraten in Europa behaalden monsterscores in de tijd van d’Ancona. Die monsterscore werd nu verwacht aan de andere politieke zijde van het Europees Parlement. Maar de rechtse wind blijkt mee te vallen volgens veel politiek commentatoren. D’Ancona vindt dat er te veel gerelativeerd wordt.
Geen doekjes
“Het valt mee, als je nog erger verwacht, maar het blijft een ruk naar rechts. Het is geen stormwind, maar dat maakt het nog niet minder erg. Veel mensen relativeren het voor zichzelf om daardoor een beter gevoel te krijgen. Dat wil ik niet doen, want dat is jezelf voor de gek houden. Het is gewoon een stevige ruk naar rechts en daar moeten we als linkse partijen geen doekjes om winden.
Maar ze komen er in Europa snel genoeg achter dat er samengewerkt moet worden. Dat was in 1989 al zo en dat is anno 2024 niet anders. Dus met je vuist op tafel slaan, heeft in Brussel geen zin. Het is volksverlakkerij om de illusie op te wekken dat je zomaar zaken in Brussel kan veranderen door als regering jezelf onredelijk op te stellen, zoals het aankomende kabinet.’’
Vergeten groep
Hoe komt de PvdA’er, na zo veel jaar, nog aan zo veel stemmen? Voor d’Ancona is het antwoord niet zo moeilijk. “Ik spreek een hele grote groep ouderen aan in Nederland. En die groep wordt de komende jaren alleen maar groter. Ik heb het afgelopen jaar in veel zalen met ouderen gesproken over ouderen. Ik vind dat je als partij die groep niet uit het oog moet verliezen. Het stomste wat je kan doen, is een partij voor 50-plussers oprichten. Politieke partijen moeten dat thema zelf meer onder de aandacht brengen. Want het levert stemmen op. Dat heb je nu gezien.”