De laatste jaren lijkt de Europese Commissie wel bezeten door waterstof. Dat gas is volgens de Europese Commissie dé oplossing om duurzame energie op te slaan. Waterstof kun je namelijk opwekken met energiebronnen zoals windenergie. Het voordeel: als je windenergie rechtstreek wil gebruiken, kan dat enkel wanneer het waait. Door er waterstof mee op te wekken, kun je de energie tijdelijk bewaren als een soort batterij. De opgeslagen energie kan er later, op elk moment, weer uit gehaald worden.
In dat Europese waterstof-enthousiasme paste Von der Leyens aankondiging dat de Europese Unie een waterstofbank moet oprichten dan ook prima. En dat mag trouwens wat kosten. De Europese Commissie wil drie miljard uittrekken voor het plan.
Over wat zo’n waterstofbank juist inhoudt, bleef Von der Leyen echter vaag. In reactie op vragen van Brusselse Nieuwe zei de Europese Commissie dat het in deze startfase nog veel te vroeg is om concrete details toe te lichten. De verbazing was dan ook groot toen Diederik Samsom er al wel iets over wilde zeggen in De Rudi & Freddie Show. Samsom, die momenteel kabinetschef is van Green Deal-Eurocommissaris Frans Timmermans, schoof aan bij de podcast om het te hebben over de Brusselse klimaatplannen.
Kip-en-ei-probleem
Het grote dilemma om waterstof populair te maken volgens Samsom? Het kip-en-ei-probleem tussen vraag en aanbod van waterstof. “Neem nu een staalproducent zoals Tata Steel: zij zouden waterstof prima kunnen gebruiken voor hun staalproductie. Maar waarom zouden zij nu al investeringen afstemmen op staalproductie op basis van energie uit waterstof, terwijl er op dit moment nog maar weinig waterstof te koop is?”, verklaart Samson. Waterstofaanbieders staan volgens hem op dit moment juist voor het omgekeerde probleem: “Degene die waterstof maakt, durft niet goed op te schalen omdat er op dit moment nog maar een kleine markt met waterstofkopers is.”
Met het idee om een waterstofbank op te richten, wil de Europese Commissie het gat tussen vraag en aanbod overbruggen. “Door contracten aan te gaan om als Commissie op grote schaal waterstof te kopen, kunnen wij tegen waterstofverkopers zeggen dat ze hun product sowieso gaan kunnen slijten. Mogelijke waterstofafnemers kunnen we dan weer garanderen dat ze zeker waterstof zullen kunnen kopen nadat hun investeringen zijn afgestemd op productie die gebeurt op basis van waterstof.”
Rest er nog wel één grote uitdaging: juridisch gezien mag de Europese Commissie geen grondstoffen bezitten, op uranium na. “Misschien gaan we daarom andere partijen betalen om voor ons die waterstofcontracten aan te gaan”, gaf Samson als mogelijke oplossing aan. Concretere details over het plan wilde Samson nog niet geven.
