Wat hebben parmaham, champagne, Ierse wol en Delfts blauw gemeen? Ze staan nu ook op de lijst met beschermde Europese ambachtelijke en industriële producten. Onlosmakelijk verbonden met traditionele methoden van een bepaalde regio en daardoor authentiek: dat verdient een beschermde EU-aanduiding bedacht de Europese Commissie. Daarmee worden de oorsprong en reputatie van een product nu ook zwart op wit gekoppeld aan de kwaliteit daarvan.
Nieuw?
Niet echt: het concept bestaat al langer. Zo heeft Italië al enkele jaren zegels en stempels voor diens befaamde Parmezaanse kaas. Daarmee wordt de herkomst en kwaliteit gegarandeerd en een verkeerde prijszetting voorkomen. Ook de Europese Unie is al even bezig met het opstellen van een lijst met beschermde producten. Daar konden we al streekgebonden landbouwproducten als wijn en kaas vinden, maar nu moet er ook ruimte komen voor andere ambachtelijke producten: glas- en aardewerk bijvoorbeeld. In totaal zouden er ruim 800 producten bijkomen, aldus de Europese Commissie.
Fragiel
En wat beter dan Delfts blauw, het aardewerk dat in Nederland al vervaardigd wordt sinds het einde van de 16eeeuw om de Chinese evenknie, het dure porselein, te slim af te zijn. Ruim 300 jaar na de grote bloeiperiode is er nog maar 1 erkende fabriek in gebruik in Nederland; de 17e-eeuwse aardewerkfabriek De Porceleyne Fles, internationaal gekend als Royal Delft.
Met het label wordt de kwaliteit van het product volgens Brussel vastgelegd en dat komt vooral de consumenten ten goede omdat ze zo beter geïnformeerd zijn over de producten die ze kopen. Maar ook ambachtslieden zijn hiermee gediend: omdat vervalsers en oneerlijke concurrenten geweerd worden. Het is dus een maatregel die regionale ambachten niet alleen erkent maar ook beschermt.
