Auteur: Marko Bos
De opwarming van de aarde is per definitie een wereldwijd fenomeen. Dat maakt dat ieder individu – ja, zelfs een groot aantal landen – de eigen bijdrage aan de opwarming van de aarde als ‘verwaarloosbaar klein’ kan betitelen. Een recept voor inactiviteit en wachten op elkaar.
Tekenaar Pieter Geenen heeft dat eens treffend geschetst. Hij liet zijn geesteskind Anton Dingeman in dagblad Trouw een ‘Bond van Landen met Te Verwaarlozen Invloed op het Klimaat’ oprichten. Die bond ging natuurlijk aan zijn eigen succes ten onder. Maar dat argument van ‘te verwaarlozen invloed’ gaan we de komende maanden vast nog vaak horen. Bijvoorbeeld in de campagne voor de Tweede Kamer, die toevallig samenvalt met de aanloop naar de komende VN-klimaattop (de COP 28) in Dubai.
Boven EU-gemiddelde
Nu hebben Europese landen de EU uitgevonden om van hun invloed op het wereldgebeuren, die ieder voor zich verwaarloosbaar is, gezamenlijk nog iets betekenisvols te maken. Hier ligt een schone taak voor de nieuwe Eurocommissaris (wellicht Wopke Hoekstra), die binnenkort op voordracht van Nederland wordt benoemd.
Per inwoner stoot Nederland per jaar zo’n acht ton CO2 uit. Dat is wat boven het EU-gemiddelde. De gemiddelde Chinees stoot inmiddels ongeveer evenveel uit. De gemiddelde Amerikaan zit nog op bijna het dubbele.
Als we de opwarming van de aarde conform het Verdrag van Parijs willen beperken tot anderhalve graad, maximaal twee graden, dan zal de uitstoot van broeikasgassen terug moeten naar per saldo nul in 2050. Dat vraagt om een combinatie van minder energie verbruiken en overstappen op hernieuwbare (niet-fossiele) energie, met name uit zon en wind.
Hernieuwbare energie
Het goede nieuws is dat hernieuwbare energie flink in de lift zit, zo laat het Internationaal Energie Agentschap (IEA)weten. Dat is dan ondanks de hoge rente, de gestegen investeringskosten en diverse leveringsproblemen. De sterke groei van hernieuwbare energie is te danken aan het stimuleringsbeleid van diverse overheden. Ook wordt meer belang gehecht aan voorzieningszekerheid na de Russische inval in Oekraïne. Tot slot stegen de prijzen van fossiele brandstoffen zo sterk dat hernieuwbare energie erg concurrerend is geworden.
Het goede nieuws is bovendien dat hernieuwbare energie wereldwijd in de lift zit. Dat laat de grafiek van het IEA zien. Die toont de uitbreiding van de capaciteit van elektriciteitsproductie van wind-op-land en van zon.
Wat opvalt is hoeveel China nu investeert in zon- en windenergie. Veel meer dan de EU en de VS bij elkaar. Wij zijn dus geen ‘gekke Henkie’ als we blijven inzetten op meer windmolens en zonnepanelen.
Marko Bos is oud directeur economische zaken bij de Sociaal Economische Raad (SER).
