De Russen hebben namelijk als voorwaarde gesteld dat de Europese sancties worden beëindigd. En dan met name de sancties tegen een aantal landbouwproducten, zodat ze weer (via de Zwarte Zee) kunnen exporteren. Bovendien wordt gesproken over Europese troepen (de geruststellingsmacht of de garantiemacht) in Oekraïne. Dat zijn opeens twee troefkaarten in handen van de Europese landen om alsnog aan tafel te komen.

Dat hebben de Franse presidenten de Britse premier goed begrepen. Macron: “Dit is niet het moment om de sancties op te heffen. Er kan geen einde komen aan de sancties totdat er vrede is”, en de Britse premier Starmer: “Het is absoluut duidelijk dat Rusland probeert de vrede te vertragen en daarom is het nog niet de tijd om sancties op te heffen.”

Wat nu?

De vraag is of de Europese afwijzing van het opheffen van de sancties stand zal houden. We hebben gezien dat de Amerikanen in staat zijn om er keihard in te knallen, zoals tijdens het gesprek over de mineralendeal met Zelensky. En dat betekent sancties vanuit de Verenigde Staten tegen de EU. Voorlopig is Amerika toch al op oorlogspad met Europa, want een missie van de Handelscommissaris deze week naar Washington leverde niet veel op. En ook het uitstel van de Europese tegenmaatregelen heeft vooralsnog niet veel indruk gemaakt in Amerika.

Maar Europa is volgens premier Schoof heel ver met z’n eigen plannen. “De militaire planners die aan het plan werken zijn “wel echt heel ver”, zo zei Schoof na afloop van de top die deze week in in Parijs werd gehouden. Hij verwacht binnen een paar weken een kant en klaar plan over wat er in Oekraïne moet gebeuren als er eenmaal een echt staakt-het-vuren is.