Tijdens een debat in het Europees Parlement werd het verslag van Ehlers besproken. Het debat begon met een presentatie van een onderzoek naar de twee beginselen subsidiariteit, in Babbel in de bubbel legden we dit begrip al eens uit, en proportionaliteit. Hieruit kwamen een aantal aanbevelingen om deze beginselen te versterken. Op het moment bestaat er een systeem waar nationale parlementen de Europese Commissie kunnen waarschuwen over nieuwe Europese wetsvoorstellen. Dit zijn de zogeheten gele en oranje kaarten. De eerste aanbeveling was om ook een groene kaart hieraan toe te voegen, zodat nationale parlementen ook zelf met voorstellen kunnen aankloppen bij de Europese commissie. Daarnaast moet de Europese Commissie meer luisteren naar input van nationale parlementen, ook buiten dit systeem om. als laatste moeten nationale parlementen eerder worden betrokken bij het opstellen van EU-wetgeving.
Reacties op verslag Ehlers
Ehlers was blij met deze aanbevelingen. Ze komen namelijk overeen met de conclusie van haar rapport en die van de andere rapporteurs. Ze zei: ”De Europese Commissie wil minder regelgeving en bureaucratie, het versterken van deze beginselen zijn daarbij van belang.” Haar collega van de christendemocraten kon zich goed vinden in het voorlopige verslag: ”Het versterken van deze beginselen is essentieel voor goed bestuur en transparantie (van de Europese Unie).” De collega’s van de sociaaldemocratische en liberale fracties vonden de toon van verslag te streng. Zij waren het eens dat deze beginselen versterkt moet worden, maar zagen dit vooral als aanval op de Europese Commissie. De vertegenwoordiger van de ECR fractie vond de toon echter niet streng genoeg: ”De Europese Commissie heeft de afgelopen jaren steeds meer bevoegdheden naar zich toe getrokken […] De EU moet geen federale staat worden.”
Korte uitleg: Subsidiariteit betekent dat besluiten op het juiste niveau genomen worden. De EU gaat zich niet bemoeien met zaken die op nationaal niveau opgelost kunnen worden. Dit kan alleen wanneer een EU-wijde aanpak van toegevoegd waarde is. Proportionaliteit wil zeggen dat een actie vanuit de EU de juiste vorm moet hebben. EU-wetgeving kan over het algemeen twee vormen aannemen, een richtlijn of verordening. Nationale overheden kunnen richtlijnen redelijk vrij vertalen naar nationale wetgeving. Europese verordeningen daarentegen moeten één op één worden overgenomen.