De stad en het verdrag: een klim in Rome

“Europa bouw je niet in één keer, volgens één vooropgezet plan”, zei de Franse minister voor Buitenlandse Zaken Robert Schuman op 9 mei 1950. Verschillende wapenfeiten moesten van Europa een steeds hechtere belangengemeenschap maken. Meer dan 70 jaar jaar later heeft Europa grote stappen gezet. De regeringleiders van Europese landen ondertekenden verdragen met daarin afspraken die doorslaggevend waren voor de Europese eenwording. In welke steden gebeurde dat telkens? In deze zomerreeks neemt Brusselse Nieuwe de stad en het verdrag onder de loep.

3 min. leestijd

(Foto: redacteur Tim Kohnen)

Aan de top van de beroemde overblijfselen van het Romeinse Rijk, waaronder het Colosseum en het Forum Romanum (oude marktplein), vind je de Capitolijnse heuvel. Onder de hete Italiaanse zon is de klim een hele klus, maar wie uiteindelijk boven komt, wordt beloond met zowel Italiaanse als Europese geschiedenis. 

Vrede en voorspoed

Om de hoek van het Capitolijn, zoals het plein ontworpen door kunstenaar Michelangelo heet, wapperen drie vlaggen: de Italiaanse vlag, de vlag van de stad Rome en de Europese vlag. Omringd door het middeleeuwse Palazzo dei Conservatori staat een standbeeld van de Romeinse keizer Marcus Aurelius (121 – 180). Met het handgebaar waarmee de Romeinse keizers hun legertroepen toespraken, kijkt hij uit over de stad. Aurelius, ook wel herinnerd als de laatste van de “vijf goede keizers,” draagt hier geen wapens of harnas. Keizer Aurelius zag zichzelf eerder als vredebrenger dan als militaire held. 1800 jaar later zou op deze plek een Europees verdrag gesloten worden. 

Op 25 maart 1957 beklommen ook de regeringsleiders van België, Nederland, Luxemburg, toenmalig West-Duitsland, Frankrijk en Italië de berg om in een zaal van hetzelfde Palazzo dei Conservatori een handtekening onder het Verdrag van Rome te zetten. De Europese Economische Gemeenschap (EEG) verenigde de zes West-Europese landen op economisch vlak. Goederen, personen, diensten en grote geldsommen mochten binnen deze zes landen nu vrij vervoerd worden. 

Daarnaast werd ook de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (Euratom) opgericht. Dit moest de onderzoeksprogramma’s van de lidstaten voor vreedzaam en veilig gebruik van kernenergie op elkaar afstemmen. Tegenwoordig gaat dit verbond veel verder: de lidstaten brengen niet alleen kennis bijeen, maar ook de nodige infrastructuur en financiering van kernenergie. Dat zorgt nog steeds voor een veilige voorziening van kernenergie.  

Onderhoud tot op heden

In Italië wordt de Europese samenwerking, die ook na het Verdrag van Rome steeds verder werd opgebouwd, goed onderhouden. De Europese Commissie wordt namelijk vertegenwoordigd in elke EU-lidstaat. Die Vertegenwoordigingen onderhouden onder meer contact met nationale, regionale en lokale autoriteiten. De Europese Unie vind je dus niet alleen op de Capitolijnse heuvel in Rome terug. Wie goed zoekt, komt de ‘Vertegenwoordiging van de Europese Commissie in Italië’ tegen.

Vanuit de bus of te voet zie je slechts een piepklein bordje waarop staat dat de Vertegenwoordiging daar zetelt. Een klein bordje, maar daarom is deze vertegenwoordiging niet minder belangrijk voor de Europese samenwerking en de aanwezigheid van de Europese Unie in alle EU-lidstaten.