Er zijn voldoende regels om watervervuiling tegen te gaan, maar veel lidstaten houden zich hier onvoldoende aan. Dit leidt ertoe dat schepen nog steeds te veel water vervuilen, zo oordeelt de Europese Rekenkamer.
De Europese Unie wil tegen 2030 de watervervuiling door schepen terugbrengen naar nul. Hiervoor heeft zij wetten opgesteld en biedt zij steun. Zo zijn er satellieten beschikbaar gesteld om olielekken van schepen te detecteren. Wanneer een satelliet een olielek signaleert, krijgen de lidstaten hiervan een melding. Onderzoek heeft echter aangetoond dat minder dan de helft van deze meldingen daadwerkelijk door lidstaten wordt opgevolgd. Bovendien gebeurt het onderzoek vaak onzorgvuldig; na dergelijke meldingen werd in slechts 7 procent van de gevallen olievervuiling vastgesteld. Dit is deels te wijten aan de onnauwkeurigheid van de satellieten, maar vooral aan gebrekkige controles.
Straffen worden zelden opgelegd
Daarnaast zijn lidstaten verplicht om de veiligheid van schepen te controleren en de uitstoot van schepen te meten, maar ook hier wordt niet altijd aan de afspraken voldaan. Bovendien is er te weinig toezicht op de aanwezigheid van chemische stoffen in het water. Wanneer deze controles wel plaatsvinden, is het vaak onmogelijk te achterhalen wie verantwoordelijk is voor de lekkage van deze stoffen.
Wanneer lidstaten met deze bevindingen worden geconfronteerd, verandert er weinig. Straffen voor het niet naleven van de regels worden zelden opgelegd. De Europese Rekenkamer roept de lidstaten daarom op hun verantwoordelijkheid te nemen. Ze moeten strengere controles uitvoeren en meer investeren om watervervuiling effectief tegen te gaan.
Op 13 maart trapt Brusselse Nieuwe Live af in Nieuwspoort. Onze eerste gast: Stef Blok, lid van de Europese Rekenkamer. Hoe wordt de besteding van 200 miljard euro aan EU-geld gecontroleerd? Welke misstanden worden blootgelegd? En wat betekent dit voor Nederland? Vraag het hem zelf! Alle informatie vind je op de website van Nieuwspoort!
