Column Cijfers en feiten | Wat kost de klimaatverandering?

Elke week schrijft oud-hoofdeconoom van de Sociaal Economische Raad (SER) Marko Bos voor Brusselse Nieuwe een column over financiële zaken. Marko Bos nam deze week de cijfers door over welvaart en klimaatverandering. Hij pakte ook het hoofdlijnenakkoord van de nieuwe coalitie erbij. 

2 min. leestijd
Bron foto: iStock

Uit nieuw onderzoek blijkt dat het verlies aan welvaart door klimaatverandering wel eens zesmaal groter kan zijn dan tot nu toe werd aangenomen. Die studie laat het verband zien tussen veranderingen in de mondiale gemiddelde temperatuur en het verloop van het nationaal inkomen. De mondiale opwarming bepaalt, meer dan lokale veranderingen, de extreme weersverschijnselen (hitte, extreem harde wind, extreme neerslag). Weersverschijnselen die schade toebrengen aan economieën en samenlevingen.

Maatschappelijke kosten

De onderzoekers ramen de maatschappelijke kosten die nu met de uitstoot van een ton CO2 gemoeid zijn, op maar liefst ruim 1000 euro. Die maatschappelijke kosten slaan overal ter wereld neer. Daardoor liggen de binnenlandse maatschappelijke kosten voor Europa of voor de Verenigde Staten lager. Maar ze liggen nog wel ver boven de huidige prijs van een ton CO2 in het emissiehandelssysteem ETS, van zo’n 75 euro. En ook ruim boven de kosten van veel effectieve klimaatmaatregelen. 

Met de Green Deal zet de EU betekenisvolle stappen om de uitstoot van broeikasgassen (en de daaraan verbonden maatschappelijke kosten) te verminderen. De grafiek (Climate Action Tracker) laat zien dat de EU nu op een koers ligt die overeen kan stemmen met een mondiale opwarming van iets meer dan twee graden Celsius. Dat komt in de buurt van de bandbreedte van 1,5 graad tot twee graden in het Klimaatakkoord van Parijs.

Uitzondering landbouwsector

Om de opwarming van de aarde binnen de grenzen van het Klimaatakkoord van Parijs te krijgen en te houden, zijn dus aanvullende acties nodig. Ook van EU-lidstaten. Zo heeft de EU het afgelopen jaar een uitzondering op de Green Deal gemaakt voor de landbouwsector. Die uitzondering is niet duurzaam houdbaar. Na de komende Europese verkiezingen blijft er zowel voor de EU als voor ons land een grote opgave om klimaatbeleid verder handen en voeten te geven.

In Nederland hebben vier partijen met het oog op regeringsvorming een hoofdlijnenakkoord gesloten. Dit akkoord spreekt vooral van klimaatadaptatie: aanpassen dus aan extremer weer en het wassende water. 

Afremming opwarming

Dat is zeker nodig, maar klimaatmitigatie (het afremmen van de opwarming van de aarde) krijgt geen expliciete aandacht. Wel laat het akkoord impliciet de Klimaatwet (en daarmee de doelstelling van 55 procent reductie van broeikasgasemissies in 2030) intact. Maar deze ambitieuze doelstelling wordt niet vanzelf bereikt: daarvoor is de inzet van overheidsinstrumenten nodig. De herinvoering van rode diesel en van 130 km/uur als maximum-snelheid zijn daarbij niet behulpzaam. Evenmin als het beperken van de ruimte voor windmolens.