Het geclaxonneer is vanaf de Europese Commissie al te horen. Verderop de straat in, richting het Vlaams Parlement, zijn de toppen van de trekkers al te zien. Ze rijden er de Kleine Ring af en parkeren rond het kruispunt aan de Wetstraat. De politie telt bijna drieduizend tractoren tijdens het boerenprotest in Brussel. Ook in Vlaanderen veroorzaakt stikstof namelijk problemen.

Het kruispunt staat vol. Voor zover het oog reikt, zijn alle vier de banen volledig bezet door trekkers. Net als in Nederland maakt het behoorlijk wat los. Er zijn boeren die bijna met pensioen lijken te gaan, maar ook opvallend veel jongeren. Eén van die jongeren is Stijn Christianen uit Rijkevorsel.

Onzekerheid

Het boerenbedrijf van zijn vader is gelukkig als groen bestempeld. Boeren moeten verduurzamen en krijgen een beoordeling. Rood, oranje of groen. Groen doet het goed, oranje zit op het randje en rood wordt uitgekocht. Hij hoeft zich geen zorgen te maken over uitkoop, die volgens hem overigens voor een veel te lage prijs plaatsvindt.

Toch is hij bij het protest. Vooral de onzekerheid over de nieuwe wetgeving is het probleem, vindt hij. “Over tien jaar zijn de maatregelen die ik nu neem misschien niet meer goed genoeg”, zegt hij. Over tien jaar is hij waarschijnlijk wel nog bezig met het afbetalen van leningen voor duurzame maatregelen.

Daarnaast zijn banken door de onzekerheid ook steeds minder geneigd leningen te geven. Hij wil het bedrijf van zijn vader ooit overnemen. De stikstofdiscussie maakt dat niet makkelijker.

Onderhandelingen

Ondanks veel en lang onderhandelen is er nog steeds geen stikstofakkoord. De politiek komt er niet uit. Het maakt boeren boos. Op het podium dreigt de voorzitter van de Boerenbond alvast met juridische stappen. Het christendemocratische CD&V wil bijvoorbeeld soepele regels. De landbouw wordt volgens hen harder getroffen dan de industrie.

Ook Ron Deelders, een akkerbouwer uit de Kempen, ziet het niet meer zitten. “We moeten kapot. Zo lijkt het”, zegt hij. “Als we aan de normen voldoen, kunnen we niet overleven.” Wel heeft hij nog hoop dat er een compromis komt. Ook zijn collega Jonas Boschaart uit Nijvel hoopt op een compromis.  “We moeten dezelfde kansen krijgen als de industrie, dus dezelfde normen.”